Ik snap eerlijk gezegd nog niet precies hoe hersenen werken, het verhaal hier helpt me ook niet zo veel. Ik weet wel dat hersenen ‘leren’, dus verbindingen maken tussen informatiestromen uit de buitenwereld en acties van- en informatiestromen uit- het lichaam. Volgens mij gebeurt dit doordat hersenen eerst heel veel verschillende verbindingen maken, en gedurende het leerproces stabiele informatielussen (=(bijvoorbeeld)informatie uit de omgeving>waarneming via zintuigen>brein>reactie van het lichaam>informatie naar de omgeving>verandering in de omgeving>veranderde informatie uit de omgeving>waarneming via zintuigen>brein…enz)(deze lussen heten ook wel ‘feedbackloops’ in goed nederlands) gaan versterken en instabiele informatielussen negeren. De precieze verschillende mechanismen hierachter ken ik niet, maar ik heb wel ongeveer zo’n idee (vooral iets met versterken van veel gebruikte verbindingen). Het is dus volgens mij ook onzin om het brein los te zien van z’n omgeving en het bijbehorende lichaam, omdat de informatielussen dan doorbroken worden en het brein niet meer goed zal functioneren (dus die leuke scifi-gedachte van een los denkend brein in een lab-omgeving (‘in een glazen potje’) kan volgens mij wel naar de prullenbak). Overigens is er wel meer aan de hand in het brein dan alleen hersengolven (=pulserende signalen over clusters van neuronen), ook verschillende chemicaliën in het bloed hebben nogal invloed). Maar goed, ik ben geen bioloog en ook geen A.I.-kenner, dus misschien zijn mijn ideeën hierover alleen maar leuk en grappig en verder niet van enige waarde. Maar ik wilde ze hier toch nog wel even kwijt.
↧
